“””””””””””””””””””””””
ଲୋ ଘୋଡାଗେହିଁ, ଖଟ ନମିଳିଲେ ନାହିଁ,
ଠିଆ ଠିଆ ତୋତେ ଦେଵି ମୁଁ ଗେହିଁ. (ଘୋଷା)
ଶୀଘ୍ର ଖୋଲିବୁ ତୁ ଲୁଗା ତୋର,
ସାୟା ବି ଫିଟେଇବୁ ହୋଇ ତରତର.
ତୋର ଦୁଇ ଗୋଡ଼ ଫାଡ଼ି କରିବୁ ଜଙ୍ଘ କୁ ମେଲା,
ଦୁଧ ଦୁଇ ତୋର ଭାରି ଫୁଲା ଫୁଲା.
କରନା ଡେରି ତୁ ଆଉ ଆଜି,
ଠିଆ ହୋଇଯାଆ ବେଗି ହୋଇ ସଜା ସଜି.
ତୋ ବିଆରେ ପାଣିତ ପଚ ପଚ,
ଶବଦ ଶୁଭୁଚି ଘଚ ପଚ.
ଦେଖି ତୋ ଗୋରା ଚିକଣିଆ ବିଆ,
ବାଣ୍ଡ ହେଇଗଲା ମୋର ଠିଆ.
ଆଉ ଲୋଭ ସମ୍ବରଣ କରି ପାରିଲିନି,
ଜିଭ ଲଗେଇ ଚାଟିଲି, ବାହାରିଲା ତୋର ପାଣି.
ଘୋଡାଗେହି ତୋର ବିଆ ପାଣି ଭାରି ମିଠା,
ମୋ ବାଣ୍ଡ କୁ ସେମିତି ବସି ଚୁଚୁମୁଥା.
ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଉନି ଲୋ ଘୋଡା ଗେହି,
ଏବେ ତୋ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ମୁଁ ପୁରେଇବି.
ଫଟେଇବି ଆଜି ତୋର ବିଆ,
ଖାଇବୁ ଆଜି ତୁ ମୋଠୁ ଗିହା.
ବିଆ କୁ ଗେହିବି, କିସ ଦେଉଥିବି,
ତୋ ଓଠ କୁ କାମୁଡି, ଦୁଧ ଚୁଚୁମିବି.
କେତେ ଢିଲା ଗେହି ଲୋ ତୋର ବିଆ,
ଖାଇଚୁ ସତରେ ତୁ କେତେ ଗିହା.??
ହେଲେ ଚିନ୍ତା ତୁ କରନା, ମୋର ମୋଟା ବାଣ୍ଡ,
ଗେହିଁବି ତୋତେ ଲୋ ହୋଇ ଷଣ୍ଢ.
ଆସୁଥିବ ତୋତେ ମଜା ଭାରି ଲୋ ବେଧେଇ,
ଓଃ ଆଃ ହୋଇ ଧରିଥିବୁ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ.
ଗେହିବି ତୋତେ ଜମେଇକି ପୁରା ଅଧ-ଘଣ୍ଟା,
ମେଣ୍ଟି ଯିବ ତୋର-ମୋର ଯୌନ କ୍ଷୁଧା.
ଛାଡିଦେବି ତୋ ବିଆ ଭିତରେ ସବୁ ମୋର ବୀର୍ଯ୍ୟ,
ଦୁଇଟା ମାସ ରେ କରିଦେବି ତୋତେ ପ୍ରେଗନେଣ୍ଟ.
ଲୋ ଘୋଡାଗେହିଁ, ଖଟ ନମିଳିଲେ ନାହିଁ,
ଠିଆ ଠିଆ ତୋତେ ଦେଵି ମୁଁ ଗେହିଁ.
ଲେଖକ : ଆଶୁତୋଷ ମିଶ୍ର