ଭାଉଜ.କମ୍ ରେ ମୁଁ ସୁନିତା ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କରୁଛି ଆଜିର କାହାଣିକୁ । କବିତା ମୋ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ କାହାଣି ଓଡିଆ ପୂରୁଣା କାହାଣି ଅଟେ । ଏହା ଆପଣ ଙ୍କୁ କେମିତି ଲାଗିଲା ଜଣାଇବେ ।
କବିତାର ବିବାହ ଠିକ୍ ହୋଇଗଲା ବୋଲି ଖବର୍ ଫେସବୁକରୁ ମିଳିଲା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ ଫୋନ କରିଥିଲି | ମୋତେ କାହିଁକି ଜଣାଇଲନି ବୋଲି ପଚାରିବା ପରେ ସେ କହିଲା, ‘ବାହାଘର ତ ହେଇନି, ଖାଲି ନିର୍ବନ୍ଧ ହେଲା |’ କବିତା ମୋ କଲେଜର ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ଥିଲା | କଲେଜରେ ପଢୁଥିବା ବେଳେ ଭଲ ସମ୍ପର୍କଥିଲା | ତା’ର ସବୁ ସୁଖଦୁଃଖ ମୋତେ କହୁଥିଲା | ହେଲେ କଲେଜ ଛାଡ଼ିଗଲା ପରେ ଆଉ ଦେଖାସାକ୍ଷାତ ଏତେ ହେଉନଥିଲା | ସେ ଯେତେବେଳେ ପଢୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ତାକୁ ଥରେ ଅଧେ ଏକାନ୍ତରେ ଦେଖାକରିବା କଥା କହିଥିଲି, ଏବଂ ସେ ସବୁବେଳେ ହଁ କହୁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସ୍ଥାନ ଆଉ ସମୟ ଅଭାବ ହେତୁ ତାକୁ କେବେ ଏକାରେ ଦେଖା କରିପାରିଲିନି | କବିତା ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରୀ | ପାଞ୍ଚଫୁଟ ଛଅ ଇଞ୍ଚ୍ ଉଚ୍ଚ, ଗୋରୀ, ପାତଳୀ, ୩୨ ସାଇଜର ଦୁଧ ଆଉ ମୋଟା ଓଠ | ମୁଁ ତା କଥା ଭାବି ଭାବି ଅନେକଥର ମୁଠିମାରିଛି | କବିତାର ବିବାହ କଥା ଶୁଣି ଖୁସି ଯେତିକି ହେଲି, ଦୁଃଖି ବି ହେଲି, ଯେ ଝିଅଟା ହାତରୁ ଫିଟିଗଲା | ଅନ୍ତତଃ ଥରେ ତା ସହ ସେକ୍ସ୍ କରିବାକୁ ମୋର ବହୁତ ମନ ଥିଲା | ଫୋନରେ କଥା ହେଉ ହେଉ ଏମିତି କହିଲି, ‘ଏବେ ତ ତୁମେ ବାହା ହୋଇଯିବ | ଆଉ କଣ ମୋ ସହ ଦେଖା ହେବ ?’ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ‘ସାର୍, ଆପଣ ତ ସବୁବେଳେ ଖାଲି କହିଲେ, କେବେ ମୋତେ ନେଇ କେଉଁଠିକୁ ଗଲେ କି ?’ ଅବଶ୍ୟ ଦୋଷଟା ମୋର | ସେ ତ ରାଜିଥିଲା | କହିଲି, ‘ହଉ, ବାହାଘର ତ ହେଇନି, ମୋ ସହ ଡେଟ୍ରେ ଚାଲ |’ ସେ କିଛି ସମୟ ନିରବ ରହିବା ପରେ କହିଲା, ‘ସାର୍ ଆଜି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରିବି, ଯଦି ଆପଣ ଫ୍ରି ତା ହେଲେ ଆପଣ ଯେଉଁଠିକୁ କହିବେ ଯିବା |’ ସେ ହଁ କହିଦେବା ପରେ ମୋର ମନରେ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିଲା | ସେ ଆସିବ ବୋଲି କହୁଛି, ସତ କିନ୍ତୁ ସେ ସେକ୍ସ୍ କରିବ କି ? ଯଦି ସେ ସେକ୍ସ୍ କରିବା କଥା ମାନିଯାଏ ତା ହେଲେ ମୁଁ କଣ କରିବି, ସବୁଠୁ ବଡ଼ କଥା ହେଲା କୋଉଠିକୁ ନେଇ ଯିବି? ଏମିତି ଭାବୁଥିବା ବେଳେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଆସି ପଚାରିଲେ, ‘କାହା ସହ କଥା ହେଉଥିଲ ?’
– ମୋର ଗୋଟେ ପୁରୁଣା ଷ୍ଟୁଡ଼େଣ୍ଟ୍ ଥିଲା, କବିତା | ଏଇ ଫେସବୁକରେ ଅଛି | ତା’ ବାହାଘର ଠିକ୍ ହେଲା ତ, କଥା ହେଉଥିଲି | ସେ ଘରକୁ ଆସିପାରେ ଦେଖା କରିବାପାଇଁ |
– ଓଃ, ଭଲ କଥା | ତା ବର କଣ କରେ ? କୋଉଠି ବାହାଘର ଠିକ୍ ହେଲା ?
– ଏତେ ସବୁ କଥା ତ ମୁଁ ଜାଣେନି, କିନ୍ତୁ ସେ ଆସିଲେ ସବୁ କହିବ |
– ହଉ, ଶୁଣ | ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଘରେ ରହିପାରିବିନି | ତମେ ତାକୁ ଦିନବେଳେ ଡାକିଦିଅ |
– ଦିନବେଳେ ତ ମୁଁ କଲେଜରେ ଥିବି | ଆଉ ସେ ଆସୁଛି କି ନାହିଁ, କିଏ ଜାଣିଛି? କହିଲା ଆସିବ ବୋଲି | ପୁରୁଣା ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ | କିଏ ଆଉ ମାଷ୍ଟ୍ର ମାନଙ୍କୁ ମନେ ରଖୁଛି ଆଜିକାଲି |
– ହଁ, ସତ କଥା | ହେଲେ ମୁଁ ନଥିବାବେଳେ ଯଦି ସେ ଆସିବ, ତ ଫ୍ରିଜରୁ ବାହାର କରି ଥଣ୍ଡା ଟିକେ ତାକୁ ଦେବ | ଖାଲି
ଖାଲିରେ ଫେରେଇ ଦେବନି | ତମେ ଯେମିତିକା ଲୋକ, ଗପରେ ଲାଗିଯିବ, ପିଲାଟା ଭୋକରେ ଫେରିଯିବ |
– ତମେ ଗୋଟେ କାମ କର, ଫ୍ରିଜରେ ସବୁ ରଖିଦେଇ ଥାଅ, ଯଦି ସେ ଆସିବ ମୁଁ ବାହାର କରିଦେବି |
ମୁଁ କଲେଜ ବାହାରିବା ବେଳକୁ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ ତାଙ୍କୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗଙ୍କ ଘରେ ଛାଡ଼ିଦେବାପାଇଁ, ସେଇଠି ସେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ରହିବେ, ଫେରିବେ ରାତିରେ | ମୋତେ ଯାଇ ଆଣିବାକୁ ପଡ଼ିବ | ଭଲ ହେଲା | ଏବେ ମୋତେ ଘର ବି ଖାଲି ମିଳିଲା | ଘରୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ପଡ଼ିଶାଘରେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଦେଇ ଗଲେ, ‘ମାଉସୀ, ମୁଁ ଟିକେ ବାହାରକୁ ଯାଉଛି | ଦିନସାରା ଘର ବନ୍ଦ ରହିବ | ଟିକେ ଦେଖିବେ, କାଳେ କିଏ ଆସିବ | ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳକୁ ଇୟେ ଆସିବେ ଅଫିସରୁ, ତାଙ୍କର ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ କିଏ ଆସିବାର ଅଛି | ଯଦି ସେ ଫେରିବା ପୂର୍ବରୁ କିଏ ଆସେ ଟିକେ ଫୋନ୍ କରିଦେବେ |’ ମୋ କାମ ସହଜ ହୋଇଗଲା | ମୋ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗଘରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ କବିତାକୁ ଫୋନ୍ କରି କହିଲି, ସନ୍ଧ୍ୟା ସାଢ଼େ ଛଅଟା ବେଳେ ମୋ ଘରକୁ ଆସ | ସେ କହିଲା, ‘ଆପଣଙ୍କ ଘରକୁ ? ମେଡ଼ମ୍ ଥିବେ ?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଥିଲେ କଣ ହେଲା | ତମେ ଆସ | ଦରକାର ହେଲେ ଆମେ ବାହାରକୁ ପଳେଇବା |’ ଦିନସାରା ମୁଁ ପୁରା ଏକସା୍ଇଟେଡ୍ ରହିଲି, ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଶୀଘ୍ର ଘରକୁ ଫେରି ପୋଷାକ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଦେଇ ଫ୍ରେସ୍ ହେଲି, କମ୍ପ୍ୟୁଟରରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଲଗେଇ ଦେଇ ଭଲ କି ମୁଠି ମାରିଲି | କପବୋର୍ଡ଼ରେ କଣ୍ଡୋମ୍ ଆଣି ରଖିଲି | ଘରେ ରୁମ୍ ଫ୍ରେସନେର୍ ମାରିଦେଇ ଟିଭି ଲଗେଇ ବସି ଅପେକ୍ଷା କଲି | ଠିକ୍ ସାଢ଼େ ଛଅଟା ବେଳକୁ କବିତା ଆସିଲା | ସେ ଆସିଲା ବେଳକୁ ପଡ଼ିଶାଘର ମାଉସୀ ଘର ବାହାରେ ଥିଲେ, ତାକୁ କହିଲେ ତୁମେ ସାର୍ଙ୍କୁ ଦେଖାକରିବାକୁ ଆସିଛ ? ସେ ହଁ କହିବାପରେ ଆମ ଘର କବାଟ ବାଡ଼େଇ ତାକୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଗଲେ | ସେ ଘର ଭିତରକୁ ଆସୁ ଆସୁ କହିଲା, ମେଡ଼ମ୍ ନାହାନ୍ତି? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ତୁମେ ଆସିବ ବୋଲି କହିଲ, ମେଡ଼ମ୍ କଣ କରିବେ? କବିତା ଘର ଭିତରକୁ ଆସିବାପରେ ସୋଫାରେ ବସିଥିଲା ମୁଁ ତା ପାହରେ ବସି ତା କାନ୍ଧରେ ହାତ ଧୋଇ ପଚାରିଲି, କଣ ହାଲଚାଲ୍ | ସେ କହିଲା, ଘରେ ବାଧ୍ୟ କରିବାପରେ ସେ ବାହା ହେବବୋଲି କହିଲା | ମୁଁ କହିଲି ଆଉ ତୁମର ଯେଉଁ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଥିଲା ? ସେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଇ କହିଲା, ଏବେ ଆଉ ନାହିଁ | ଓହୋ, ତା ହେଲେ ବାହା ହେବାପାଇଁ ପୁରା ରେଡ଼ି ? ସେ ହସିଦେଲା | ମୁଁ ତା ମୁହଁକୁ ହାତରେ ନେଇ କହିଲି, ଆଜିକାଲି ବହୁତ ସୁନ୍ଦର୍ ଦିଶୁଚ? ବାହା ହେବାପାଇଁ ମନ ଛନ୍ ଛ୍ଅନ୍ ହେଉଛି | ତା ଓଠରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଣିଲା ବେଳକୁ ସେ ଆଖି ବନ୍ଦ୍ କରିଦେଲା | ମୁଁ ଏଇ ମଉକାରେ ତା ଓଠ ଉପରେ କିସ୍ କଲି, ସେ କିଛି କହିଲାନି, ମୁଁ ତା ଓଠକୁ ଜୋରରେ କିସ୍ କଲି, ସେ ପାଟି ଖୋଲିଦେଲା ଆଉ ମୋ ଜିଭ ଟା ପାଟିରେ ପଶିଲା | ତା ପରେ କିସ୍ ଟା ଜବରଦସ୍ତ୍ ହେଲା | କିସ୍ କରୁଥିବା ବେଳେ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ୩୨ ସାଇଜ୍ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି | ସେ ଓଃ ଆଃ କହୁଥିଲେ, ତେଣୁ ଟିଭିର ସାଉଣ୍ଡ ଟିକେ ବଡ଼୍ହେଇ ଦେଲି | ତାକୁ ଧରି ବେଡ଼ରୁମକୁ ଗଲି | ଖଟ ଉପରେ ବସେଇଦେଇ କହିଲି, ମେଡ଼ମ୍ ତମପାଇଁ ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ରଖିଦେଇଛନ୍ତି ଫ୍ରିଜରେ ପିଇବ | ସେ କିଛି କହିଲାନି | ମୁଁ ଦୁଇ ଗ୍ଲାସ୍ କୋଲ୍ଡ୍ ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ନେଇ ଆସିଲି | ସେ ନିଜ ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ନେଉଥିବା ବେଳେ କହିଲି, ତୁମେ ଏ ଡ୍ରେସ୍ ଖୋଲିଦିଅ | ସେ ସଙ୍କୋଚ୍ କରୁଥିଲେ ତେଣୁ ମୁଁ ନିଜେ ତାକୁ ଠିଆ କରେଇ ତା ଡ୍ରେସ୍ ଖୋଲିଦେଲି, ସେ କେବଳ ବ୍ରା ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟିରେ ଥିଲା | ବ୍ରା ତାକୁ ଦରକାର୍ ନଥିଲା, କାରଣ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟ ଠିଆ ଠିଆ ଥିଲା | ବ୍ରାକୁ ଖୋଲିଦେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ଥଣ୍ଡା କୋଲ୍ଡ୍ ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ପକେଇଲି ଆଉ ଚାପିଲି ସେ ଓଃ ଆହ୍ କହୁଥିଲା |
ତାକୁ ଖଟ ଉପରେ ଶୋଇଦେଇ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟିକୁ ଖୋଲିଦେଲି ଆଉ ତା ସଫା ବିଆ ଦେଖିଲି | ସେ ନିଜେ ସଫା କରିଦେଇଚି | ଗୋଟିଏ ବି ବାଳ ନାହିଁ | ତା ବିଆରେ କୋଲ୍ଡ୍ ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ପକେଇଲି ଆଉ ଚାଟିଲି ସେ ଆଃ ଆଃ ହେଉଥିଲା | ତା ବିଆକୁ ଅନେକ ସମୟ ଚାଟି ସେଥିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଟିଏ ପୁରେଲି ଏବଂ ଗେହିଲି, କିଛି ସମୟପରେ ତା ଦେହ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା, ତାର ଅର୍ଗାଜମ୍ ଆସୁଥିଲା, ମୁଁ ଉଠିଲି ଆଉ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆରେ ଦେଇ ଧକ୍କା ମାରିଲି, ଏକାଥରେ ବାଣ୍ଡ ତା ବିଆରେ ପଶିଗଲା | ତାପରେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଧକ୍କାମାରି ଚାଳୀଲି | ସେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଖାଲି ହଲୁଥିଲା | ନଇଁପଡ଼ି ତା ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚାପୁଥିଲି | ଆଉ ଗେହୁଥିଲି | ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା | ତା ବିଆରେ ରସ ଆସିଲା, ସେତେବେଳକୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପଶିଲା ବେଳକୁ ପଚ୍ ପଚ୍ କରୁଥିଲା |
ତା ବିଆରୁ ବାଣ୍ଡ ବାହାର୍ କରି ଆଣିଲି ତାକୁ କୁକୁର୍ ଭଳି ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ଠିଆ ହେବାକୁ କହିଲି, ଆଉ ପଛରୁ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଗେହିଲି | ମୁଁ ଠିଆ ହୋଇ ହୋଇ ତାକୁ ଗେହୁଥିଲି ସେ ଖାଲି ସଁ ସଁ ହେଉଥିଲା | ମୋତେ ଆଉ ହାଲିଆ ଲାଗୁନଥିଲା | ମୁଁ ବି ଜୋର୍ ଜୋରରେ ଧକ୍କା ମାରୁଥିଲି | ସେ ବହୁତ୍ ରିଲାକ୍ସ୍ ଥିଲା | ତା ବିଆରେ ରସ ବାହାରି ବାଣ୍ଡର ପ୍ରବେଶରେ ଜୋର୍ ଜୋରରେ ପଚ୍ ପ୍ଚ୍ ଶବ୍ଦ୍ କରୁଥିଲା | ହଠାତ୍ ତା ଦେହ ଶକ୍ତ ହୋଇଆସିଲା ଆଉ ପୁଣିଥରେ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା | ସେ ପୁଣି ଥରେ ଅର୍ଗାଜମ୍ ପାଉଥିଲା ଆଊ ମୁଁ ତା ସହ ତାଳ ଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ରେ ଗେହିଲି ଆଉ ତା ବିଆରୁ ରସ ବାହାରି ତଲେ ପଡ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକୁ ଆଣି ତା ଦେହରେ ରସ ଢାଲିଦେଲି | ଅଧଘଣ୍ଟାରୁ କିଛି ଅଧିକ ସମୟ ହେବା ଆମେ କାମକ୍ରୀଡ଼ାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲୁ | ସେକ୍ସ୍ ସରିବାପରେ କବିତାକୁ ବାଥରୁମକୁ ନେଲି ଆଊ ନିଜ ହାତରେ ତା ବିଆକୁ ଧୋଇଦେଲି | ତା ଦୁଧକୁ ତଥାପି ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷୁଥିଲି | ସେ କହିଲା, ସାର୍ ମୋ ବାହାଘର ଏଇ ସହରରେ ହେଉଛି | ଆପଣ ଫ୍ରି ଥିଲେ କହିବେ ମୁଁ ପୁଣି ଆସିବି | ମୋତେ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା |
ସଫାସଫି ହୋଇ ଆସି ଆମେ ବୈଠକରେ ବସିଲୁ | ତା ବାହାଘର କଥା ହେଲୁ, ଘରୁ ସେ ଯିବାପାଇଁ ବାହାରିବା ବେଳକୁ ମୋର ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଠିଆ ହୋଇଯାଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ମନା କଲା, କହିଲା ବହୁତ୍ ଡେରି ହେଲାଣି | ସେ ଚାଲିଗଲା | ମୁଁ ବରଫ ଲଗେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଥଣ୍ଡା କରି ଘରୁ ବାହାରିଲି ମୋସ୍ତ୍ରୀକୁ ଆଣିବା ପାଈଁ
